Racisme Wil Scoren ten Koste van Memphis

Laten we eerlijk zijn: Memphis Depay is een fantastische voetballer. Zijn indrukwekkende carrière omvat topclubs zoals PSV, Manchester United, Lyon, Barcelona en nu Atlético Madrid. Zijn bijdrage aan het Nederlands elftal is onmiskenbaar, met 46 doelpunten in 95 wedstrijden, waardoor hij een van de topscorers aller tijden is voor Oranje. Toch lijkt de media zich meer bezig te houden met zijn haarbandje, haarstijl of kleding dan met zijn prestaties. Of met dat gebaar dat hij maakt als hij scoort: zijn vingers in zijn oren steken. Waarom?

Veel mensen denken dat dit een manier is om kritiek, vaak racistisch, te negeren. In werkelijkheid vraagt Memphis hiermee aandacht voor zijn stichting, de Memphis Foundation, die zich inzet voor kansarme kinderen wereldwijd. Deze kinderen zijn vaak slachtoffers van de nasleep van westers kolonialisme en postkolonialisme, gebaseerd op racisme nota bene, waardoor ze in hun samenlevingen als minderwaardig worden beschouwd. Net als hier in Nederland een beetje…

Memphis vecht tegen deze vooroordelen, schiet voor het goede doel en creëert daardoor kansen voor deze kinderen. Hij doet dit onbaatzuchtig, ondanks de kans op smeercampagnes tegen hem. Memphis gebruikt zijn bekendheid voor filantropisch werk, zoals het opknappen van scholen en sportfaciliteiten in Senegal. Hoeveel mensen weten dat? En waarom krijgt hij daar niet gewoon respect voor?

Mediabedrijven,die willen scoren op financiele winst, vinden telkens nieuwe haakjes om opschudding te veroorzaken en zodanig klikbait te genereren. Ze voeden hun (voornamelijk witte) lezers met de illusie dat niet-witte mensen geen recht hebben op hun eigen identiteit, zelfs niet voor een goed doel. De kritiek op Memphis lijkt steeds uit drie groepen te komen, zoals beschreven door de onderzoeker Kohut

1. Racistische narcisten: Bepaalde journalisten die de identiteit en autonomie van Memphis willen ondermijnen en hem in de media willen straffen en destabiliseren. 

2. Facilitators: Mensen die vanuit een rudimentair Oriëntalistisch denken een verklaring eisen voor de ‘onvoorspelbare’ uitingen van Memphis in ‘hun Oranje Team’.

3. Informatiearme racisten: Mensen die alles herhalen en hun afkeer van mensen van kleur uiten op social media en in discussies, in de overtuiging dat het neerhalen van een ander hun eigenwaarde verhoogt.

Memphis is echter niet het probleem; hij wordt geproblematiseerd. De reden dat er steeds een tsunami van kritiek ontstaat tegen bekende mensen van kleur die voor hun waarden (gaan) staan, is dat Nederland een voedingsbodem is waar racistische verzinsels gemakkelijk wortel schieten. Dit is lucratief voor mediabedrijven en opiniemakers omdat hun witte lezers  tijdelijk een gevoel van superioriteit bevestigd krijgen. De lezers in dit geval identificeren zich graag met een voorspelbaar Oranje Team, en het ‘onvoorspelbare’ uiterlijk van Memphis moet daarom worden afgestraft. Hoe durft hij zichzelf te zijn!

Het is toch verstandiger om ons te focussen op wat echt belangrijk is: Memphis’ prestaties op het voetbalveld. Zijn spel is top, je word dus bediend met positieve spanning en zijn inzet buiten het veld is bewonderenswaardig. Zet media met bovenstaande intenties op de bank voor de rest van zijn wedstrijden en herhaal niet de smeercampagnes die puur bedoeld zijn om een racistisch model in stand te houden dat geld opleverd voor Media bedrijven (die zijn al rijk). In plaast daarvan:  stop met dat oppervlakkige gezeur, drink een biertje, doneer bijvoorbeeld aan een van zijn goede doelen en geef hem de waardering die hij echt verdient. 

Of doe op zijn minst een procent van wat hij onbaatzuchtig doet voor een ander… dan praten we daarna verder.